Most Powstańców Śląskich
Decyzja o jego budowie zapadła w 1898 roku. Inwestycja miała być w całości sfinansowana przez władze austriackie,
wciąż jednak realizację odkładano ze względu na brak funduszy.
Ostatecznie do prac projektowych przystąpiono dopiero w 1909 r. - na czele zespołu stanął Edward Zitter.
Stalowe elementy konstrukcyjne wykonane zostały w C.K. Uprzywilejowanej Fabryce Maszyn L. Zieleniewskiego - Towarzystwo Akcyjne.
Most został oddany do użytku uroczyście w 1913 roku.
Finezyjną konstrukcją ozdobioną ciekawymi detalami nawiązywał do mostów budapesztańskich m.in. do pierwotnej wersji Mostu Elżbiety.
Nazwany został Mostem Krakusa, a przez wielu nieoficjalnie Trzecim Mostem. W 1917 roku przeprowadzono przez niego linię tramwajową.
Mosty od wieków otaczała aura tajemniczości, symbolizowały aktywny proces łączenia dwóch często różnych światów, miejsc dotychczas
rozdzielonych. Ta symbolika towarzyszyła wielu krytycznym momentom w historii Polski i Świata; także Most Powstańców Śląskich zapisał się
w pamięci jako miejsce, w którym dnia 4 lipca 1915 roku doszło do wiekopomnego połączenia Podgórza z Krakowem z udziałem prezydenta
Krakowa Juliusza Leo i burmistrza Podgórza Franciszka Maryewskiego.
W styczniu 1945 roku został zniszczony podobnie jak m.in. Most Piłsudskiego przez wycofujące się wojska hitlerowskie.
Odbudowany został wg projektu Józefa Szulca z Krakowskiego Biura Studiów i Projektów Mostostal.
Ostateczny, współczesny kształt przyjął w 1978 roku.
[ostatnia modyfikacja: 16.I.2012]
źródło:
- Rożek M., 2002, Mosty Krakowa, Wydawnictwo Baran i Suszczyński Kraków,
- praca zbiorowa, 2000, Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa - Kraków.
|